تعیین بهترین گرده زا برای خرمای کشت بافتی رقم زاهدی در منطقه زاهدان

نخل خرما (phoenix dactylifera l .) یکی از درختان میوه مهم در مناطق جنوبی ایران به شمار می رود که می تواند در شرایط محیطی نامساعد که دیگر درختان میوه قادر به رشد و نمو نیستند، میوه با کیفیت بالا تولید کند. درحال حاضر نخل کاران کشور بدون آگاهی از نوع پایه نر، از گرده های مختلف برای گرده افشانی استفاده می کنند. لذا این پژوهش برای تعیین رقم گرده زای مناسب، همراه با بررسی اثرات دانه های گرده بر برخی صفات میوه خرمای رقم زاهدی که با روش کشت بافت تکثیر شده بود، در شهرستان زاهدان استان سیستان و بلوچستان انجام شد. در این پژوهش از ژنوتیپ های گرده زای m001، m002 و m003 که بالاترین سطح زیرکشت ارقام نر منطقه را دارا می باشند، استفاده گردید. این آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تیمار گرده زا و سه زمان برداشت، در چهار تکرار(بلوک) انجام شد. ویژگی هایی مانند درصد میوه نشینی، درصد ریزش میوه، عملکرد، زمان رسیدگی میوه، میانگین طول میوه، قطر میوه، طول هسته، قطر هسته، وزن تر میوه و وزن تر هسته، نسبت گوشت میوه به هسته، حجم میوه، ph، tss، ta، tss/ta و قندکل، در سه مرحله خلال (خارک)، رطب و خرما اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که ژنوتیپ گرده زای m003 از نظر میزان عملکرد و تسریع زمان رسیدگی میوه، از ژنوتیپ های دیگر مورد مطالعه برتر می باشد.